Om te beginnen:
De perverten onder jullie kunnen nu alvast stoppen met verder lezen.
Er zijn andere sites genoeg waar deze mensen "aan hun trekken" kunnen komen.
Dit stukje gaat over echte vogels dus niet over roodborstjes die je her en der over de stranden verdeeld kan vinden. Alhoewel daar ook mooie exemplaren tussen lopen, afgewisseld door figuren die moeiteloos de weegschaal naar de andere kant doen overslaan.
Maar swat vogelen dus, met een mooiere term 'ornithologie' genoemd.
Bij de donderdagvrienden in Mechelen zitten er een paar fameuze vogelkenners met wie ik al enkele keren op pad kon gaan in Europa. Zo heb ik reisjes meegemaakt naar Extremadura in Spanje, de Calvados (Normandië) en Lac Du Der in Frankrijk, Terschelling in Nederland, Runen in Duitsland en vele dagtripjes meer. Die mannen die vogelen de ganse dag van als het s'morgens licht wordt tot s'avonds als het duister invalt. Het is voor hen een passionele hobby waar leken zoals ik heel wat kunnen bijleren over de natuur in het algemeen.
Eén van die mannen, Jan Rottiers, is momenteel met zijn vrouw in Thailand. Op drie weken tijd reist hij het land door om vogels te spotten. Van Khao Yaj, even ten noorden van Bangkok, over Chang Mai en Chang Rai naar de golden Triangel in het Noorden, naar Kaeng Krachan en Sam Roi Yot in de buurt van Hua Hin om daarna via Pak Talee terug af te zakken naar Bangkok van waaruit ze donderdag naar het Belgische Vaderland weerkeren.
3 weken vogelen met Jan, Dores zal het geweten hebben.
Vorige zondag ben ik samen met Herman (ook een Belgisch expat die in Hua Hin woont) een dagje mee gaan vogelkijken in Kaeng Krachan.
Kaeng Krachan is het grootste natuurpark van Thailand. Het is 3000 km² groot.
Dat is ongeveer even groot als de provincie Antwerpen in België.
Het strekt zich uit van Pranburi in het zuiden over Hua Hin en Petchaburi in het midden tot aan het aangrenzende Erawan natuurgebied in Kanchanaburi dat een hondertal km ten westen van Bangkok ligt. Het gebied grenst aan Myanmar (ex Birma) waar de jungle nog ...tig groter is dan in Thailand. Er is een geweldige wildlife te bewonderen. Gaande van vogels, civetkatten, eekhoorns, panters, luipaarden, olifanten tot tijgers.
De zondag (18/2 was een dag waarop Jan geen vogelgids geboekt had. Ik zou dat voor hem doen. Ik kende een Thaise vogelaar waarmee ik vorig jaar een dagje in KK had rondgelopen en die er in slaagde om 2 pitta's te tonen. Pitta's zijn vogels die op elk ornitholoog zijn verlanglijstje staan maar die je slechts zelden te zien krijgt. Maar ze zitten hier dus wel degelijk.
Deze gids was niet meer te vinden, volgens ingewijden zou hij met de noorderzon vertrokken zijn. Maar als Thai iets niet weten maken ze je wel een blaas wijs (gezichtsverlies vermijden, weet je nog).
Dan maar op goed geluk een vogel-lodge binnengereden en daar een oude gids geboekt. Ik dacht als die zijn soorten nog niet kent dan gaat het bij de jongeren zeker nada zijn.
Maar nu moesten we nog onderhandelen over de prijs.
Vorig jaar betaalde ik 1900 thb (iets minder dan 50 €) voor een ganse dag vogelen (van 6 tot 18 uur) voor twee personen. Dat is echt niet teveel, want er loopt hier een klotehollander rond die ong 7000 thb (175€) euro vraagt per persoon. Die komt je dan wel per auto afhalen aan je huis of hotel en brengt je s'avonds ook terug. Die steekt zijn Pick Up truck vol met 8 man in zijn laadbak en steekt zo 1400 € per gidsdag in zijn achterzak (daar moet de doorsnee Thai 2 a 3 maanden voor werken). En je ziet met hem niet meer vogels dan bij een doorsnee andere gids. Pure broodroof voor de andere gidsen dus. Maar rijke Amerikanen en andere blaze-farangs draaien daar hun hand niet voor om en vergezellen hem in hun beste zondagse pak naar Kaeng Krachan.
Het type mensen dat je liever niet in een natuurreservaat ziet....
Maar terug naar de onderhandeling nu. De gids kende niet echt de Engelse taal maar wist ons toch te vertellen dat hij 1900 thb per persoon vroeg. Daarop zei ik "Pom mai Farang ting tong" wat zoveel wil zeggen als "ik ben geen zotte farang". Waarop hij gevat antwoordde "then you go to man Netheulan".
Daarop kon ik dus weinig inbrengen. De gidsen rond KK hebben hun prijs afgesproken, zoveel was duidelijk. En....gelijk hebben ze. Dus 1900 thb/persoon ging het worden. Voor hem een mooie dagopbrengst want 7600 thb is bijna een maandloon.
Afgesproken zondag om 6 uur aan de lodge.
Vorige zondag was het dus zover.
Jan en Dores waren de dag voordien vanuit Chang Mai naar Bangkok gevlogen en met een taxi naar ons thuis gereden in Hua Hin. s'Avonds in Cha Am de batcave nog bezocht en daarna iets gaan eten in een typisch Thais visrestaurantje. Daarna bedtijd, want de zondag om 4u30 op om naar Kaeng Krachan te vertrekken. Onderweg hing er veel mist, de eerste keer dat ik dit fenomeen in Thailand zag, en dus iets later dan 6 uur in de lodge gearriveerd.
Dat was echter geen probleem, want de gids was er helemaal niet klaar voor.
Persoonlijk denk ik dat hij ons was vergeten, maar dat zei hij niet. Gezichtsverlies vermijden.... Om 6u45 zijn we dan toch richting park vertrokken.
Aan de ingang netjes de inkomprijs betaald. 300 thb per farang persoon. Voor Thaise mensen vraagt men 30 thb. Dit is zo in elk natuurgebied in Thailand. De prijs voor een farang is minstens het tienvoudige dan wat een Thai moet betalen. Ook in veel tempels wordt aan Farang 100 thb gevraagd terwijl Thai gratis binnen mogen. Je kan daarvan denken wat je wil ik begrijp het en betaal het met een groot hart. Voor de anderen die er niet mee om kunnen gaan, keer uw kar en bol het af.
We namen de ingang die leidde naar de berg "Panung Thung". De berg is bereikbaar over een slechte weg. Je kan het pad alleen berijden met een "hoge" wagen (SUV, Pick Up Truck,...) en als het geregend heeft beschik je best over een echte 4x4 met "veldvitesse".
Het is zeer interessant omdat je via de berg diverse hoogten passeert tot op 1250 meter, waar zich per hoogte diverse soorten zich aanbieden.
En daar begon het.
Wat er begon zal u zo dadelijk duidelijk worden.
De gids zei "mou;;;hfen Panung Thung n go" to m..fgrny pe..bdhfgr..ple".
Het was ons meteen duidelijk. Die man kon geen woord engels. Uitgezonderd enkele woordjes die hij vanbuiten kende.
Wat hij uiteindelijk zei was "we gaan niet op de panung thung want er zijn teveel mensen". Dus na een paar kilometer gereden te hebben op weg in het reservaat stopten we een eerste maal. We stapten uit en voor de gids iets kon uitbrengen, had Jan al drie soorten neushoornvogel gezien en een valk die op een dode boom op uitkijk zat.
Waarop de gids zei: "no fhebdkn !" wat zoveel wilde zeggen als "neen het is geen valk". "Toch" zei Jan terwijl hij de gids in zijn vogelboek liet kijken naar de betreffende vogel. Hij keek terug naar de vogel, die net zijn kromme bek liet zien, en zei "O y...vgs fa..bdhr..N". O ja toch een valk.
Het was wel een goede plek om te stoppen en we zagen er veel mooie vogels.
Waaronder ijsvogel, spechten, groene duif, oosterse vinken en meer rood, geel, groen en andere bonte vogels. Waarvan ik de namen niet allemaal ken. De neushoornvogels (enkele grote, een paar kleine en de eerder zeldzame bruine Hornbill's) lieten zich gewillig zien vanop ongeveer een hondertal meter van ons.
Ook de flameback spechten lieten zich bewonderen en dat van zeer kort bij. Ook enkele oriolissen (wielewalen) lieten zich zien. Veel vogels die ik nog nooit had gezien.
Dores, de fotografe van dienst, namen schitterende foto's van deze exemplaren, en werd door de gids onmiddellijk tot "madame" bevordert en kreeg enkele schouderklopjes en hi-fives van de gids.
De man was blijkbaar blij dat we de vogels zochten voor hem en meer nog dat Jan hem perfect kon zeggen welke soorten het waren en of het ondersoort, een mannetje, een wijfje en een jonge of een oude vogel betrof.
Daarna hebben we gegeten en op de flank van de berg een stop gemaakt waar we echter niet zoveel hebben gezien.
We zijn dan het park uitgereden naar een "hide" = vogelhut gereden waar de vogels gevoerd worden en zich op korte afstand laten bewonderen. Ik heb er mooie vogels gezien, voor Jan was het saai want geen nieuwe of speciale soorten. We hebben ongeveer 2 en een half uur in de hide doorgebracht en tegen een uur of 5 terug naar de wagen gewandeld.
Daar zei de gids ons "Y..u hbf..ertg pay fairt hfrdgde 200 thb". Jan die ondertussen de man begreep (hij moet buiten een vogelknobbel ook een talenknobbel hebben) vertaalde voor ons "hij wil ook nog 200 thb hebben voor de mensen van de vogelhut". Dat bleek billijk, maar Jan zijn knobbel is niet perfect. Het was 200 thb per persoon. Dit begon de spuigaten uit te lopen en er kwam een lichte vorm van rook en vuur uit het linkerneusgat van Jan.
Hij zei even de gids waar het op stond. Dat we niet blij waren, dat hij van de ganse dag niks laten zien had, en dat hij veel te duur was en eigenlijk geld aan ons moest omdat hij vandaag had kunnen bijleren. De toon waarop Jan het zei is voor Thai een onnoemelijk gezichtsverlies. De mogelijkheden zijn dan divers.
Ze worden boos. Ze worden heel boos tot geweldig toe. Of ze erkennen (gezichtsverlies) dat ze het tegen deze farang niet konden winnen omdat hij gelijk had.
Het sermoen van Jan had resultaat. We hebben 1500 thb terug gekregen.
En ik weet nu waar ik zeker niet nog een keer een gids moet gaan boeken.
Maar om af te sluiten: ik heb veel mooie vogels voor de eerste keer gezien.
En Jan, volgende donderdag beter he jong in Sam Roi Yot.
Zonder gids.
