Het gras is groener aan de andere kant van de heuvel.

HET GRAS IS GROENER AAN DE ANDERE KANT VAN DE HEUVEL

Het is een huizen hoog cliche. 
Maar klopt het ook ? Is het waar ? Of juist niet ?
Het antwoord is simpel. Net als zo vele andere dingen in ons korte aardse bestaan is het een mengelmoes van beiden. Wat is goed ? Wat is beter ? Wat is slechter ?

Wie zal het zeggen.

De bedoeling van deze blog is dat ik jullie zal berichten vanuit Thailand.
Dit over vele aspecten van het land. Gewoon ervaringen. Polemieken. Gebeurtenissen. Ontmoetingen. ..... Soms zal het dagelijks zijn, dan weer wanneeer we iets speciaals hebben meegemaakt. Of gewoon als ik er zin in heb. En dan weer niet omdat ik er om allerlei redenen niet toe kom. Zeer onregelmatig dus. Zoals ik zelf ook in elkaar zit.

Op 23 januari 2018 is het zover. Dan vertrekken we.
De one way tickets liggen klaar. Die dag vertrekken we met een spiksplinternieuwe airbus A350 naar Bangkok. Alsof ze hem voor deze gelegenheid gekocht hebben.  

Reeds enkele jaren staat er een huis te wachten in Hua Hin. De stad waar we gaan verblijven. Later meer daar over. Ondertussen is er reeds bijgebouwd en is de tuin al aan een tweede leven begonnen.
Zelf dacht ik er al een jaar of vijf te wonen. Omstandigheden hebben echter anders beslist. Maar nu is het dus zover. "tbegint te korten" zoals ze zeggen.

Vandaag nog 62 dagen.....

Dit jaar werd de beslissing veel gemakkelijker om te nemen. "Ons moeder" heeft immers in augustus beslist om het tijdelijke met het eeuwige te verwisselen. En zoals ik ze beloofd had gaat ze mee. Het is te zeggen toch een klein beetje.
In een kleine urne waar assen van ons ma inzitten zal ze meevliegen en in Hua Hin een ereplaats krijgen in de Boedha kamer.

Momenteel zijn de voorbereidingen voor het vertrek aan de gang. En er komt wat bij kijken. Huis verkopen, paspoorten in orde brengen, auto verkopen, medische verzekering in orde brengen, andere opzeggen, mandataris aanstellen, visa aanvragen, energievoorzieningen, telefonie en internet ..... een hele waslijst dus.

Dankzij een dokter in de familie, onderging en onderga ik nu medische onderzoeken om te zien hoe het zit met de uit- en inwendige mens. Bedankt Filip ! :-)   Dat geeft toch al voor een tijdje rustige zekerheid.

Mensen vragen me soms wat ik zal missen van Europa als ik in ZO Azië vertoef.
Ik zeg dan altijd twee dingen :
- De donderdagavondetentjes met de vogelaars.
- De koude frisse winterdagen, gaan wandelen en dan achter de stoof genieten van een druppelke of een andere Duvel.
Maar het weer van de laatste twee weken in acht genomen denk ik dat ik daar ook geen spijt ga van hebben.

Wat ik ook nog ga missen is het bridgen in Rupelmonde en Puurs, waar ik ter voorbereiding op de Bridgedrive's in Hua Hin terug beginnen spelen ben. Allemaal sympathieke mensen daar.....

Enfin. Tot later. Jullie zien me wel verschijnen zeker ?